Τα νεότερα δεδομένα για τον κορονοϊό (COVID-19). Πόσο επιθετικός είναι; Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο; 

Η σύνοψη των δεδομένων από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Κίνας    - Τελευταία ενημέρωση: 25/2/2020

Επιδημιολογικά χαρακτηριστικά για το ξέσπασμα της νόσου COVID-19

Από το σύνολο των 72.314 καταγεγραμμένων περιστατικών:

•  44.672 ταξινομήθηκαν ως επιβεβαιωμένα κρούσματα COVID-19 (ποσοστό 62% του συνόλου· όπου η διάγνωση βασίστηκε στο θετικό αποτέλεσμα της εξέτασης PCR, εξέταση που ανιχνεύει το γενετικό υλικό του ιού, που έγινε σε δείγμα που ελήφθη από το στοματοφάρυγγα των ασθενών).  

• 16.186 περιστατικά χαρακτηρίστηκαν ως ύποπτα (ποσοστό 22% · καθώς η διάγνωση βασίστηκε αποκλειστικά στα συμπτώματα και την έκθεση τους στο ιό (δηλ. σε άλλους ασθενείς που νόσησαν επιβεβαιωμένα), ενώ δεν διενεργήθηκε καμία ειδική εξέταση καθώς η δυνατότητα για εξετάσεις ήταν ανεπαρκής για την κάλυψη των αναγκών). 

• 10.567 χαρακτηρίστηκαν ως κλινικά διαγνωσμένα περιστατικά (ποσοστό 15% -αφορούν περιστατικά της επαρχίας Hubei  που η διάγνωση έγινε με βάση τα συμπτώματα, την έκθεσης τους στον ιό και στην  ύπαρξης ακτινολογικής εικόνας συμβατής με  πνευμονία από το κορονοϊό). 

• 889 περιστατικά χαρακτηρίστηκαν ως ασυμπτωματικά  (ποσοστό 1% - η διάγνωση επιβεβαιώθηκε από το θετικό αποτέλεσμα της εξέτασης PCR  αλλά οι ασθενείς δεν είχαν τα τυπικά συμπτώματα της νόσου, όπως πυρετό, ξηρό βήχα και κόπωση)

• Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, φαίνεται ότι οι περισσότεροι ασθενείς ήταν ηλικίας 30 έως 79 ετών (87% του συνόλου), ενώ το  1% ήταν 9 ετών ή νεότεροι, το 1% ήταν ηλικίας 10 έως 19 ετών και το 3% ήταν ηλικίας 80 ετών και άνω. 

•  Το μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων διαγνώστηκαν στην επαρχία Hubei (75%) και οι περισσότεροι ασθενείς ανέφεραν ότι οι έκθεσή τους στη νόσο σχετίζεται με τη πόλη Wuhan (86% των ασθενών ήταν κάτοικοι ή επισκέφτηκαν την πόλη ή ήρθαν σε στενή επαφή με κάτοικο ή άλλο επισκέπτη από τη Wuhan).  

• Τα περισσότερα περιστατικά χαρακτηρίστηκαν ως ήπια (81%, όπου οι ασθενείς δεν παρουσίασαν πνευμονία ή παρουσίασαν αλλά ήπιας μορφής). Παρόλα αυτά, το 14% του συνόλου των περιστατικών ήταν σοβαρά (με ιατρικά κριτήρια που αφορούν την επίδραση της λοίμωξης σε ζωτικά όργανα πχ  χαμηλό οξυγόνο, μεγάλης έκτασης πνευμονία με αιφνίδια έναρξη κ.α) και 5% ήταν κρίσιμα (περιπτώσεις όπου οι ασθενείς παρουσίασαν αναπνευστική ανεπάρκεια, σηπτικό σοκ ή/και δυσλειτουργία ή αποτυχία πολλαπλών οργάνων).

•  Από τα στοιχεία επίσης  φαίνεται ότι η συνολική θνησιμότητα ήταν 2,3%, δηλαδή παιθαίνουν 2,3 άνθρωποι ανά 100 που νοσούν (1.023 θάνατοι μεταξύ των 44.672 επιβεβαιωμένων περιπτώσεων).  Οι ασθενείς ηλικίας 70 έως 79 ετών είχαν  θνησιμότητα 8,0%,  οι ηλικίας 80 ετών και άνω είχαν θνησιμότητα 14,8%, ενώ δεν σημειώθηκε κανένας θάνατος στην ομάδα ηλικιών 9 ετών και κάτω.

• Τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν αυξημένα στους ασθενείς με συνυπάρχουσες ασθένειες ( 10,5% σε καρδιαγγειακές παθήσεις, 7,3% σε σακχαρώδη διαβήτη, 6,3% σε χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, 6,0% σε υπέρταση και 5,6% σε καρκίνο). Το ποσοστό θνησιμότητας των ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση ήταν συνολικά 49,0%.

•  Μεταξύ των 44.672 περιπτώσεων 1.716 ήταν εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας (3,8%), εκ των οποίων οι 1080 ήταν στην πόλη Wuhan (63%). Συνολικά, το 14,8% των επιβεβαιωμένων περιπτώσεων μεταξύ των εργαζομένων στον τομέα της υγείας ταξινομήθηκαν ως σοβαρές ή κρίσιμες και καταγράφηκαν συνολικά 5 θάνατοι.

Σχολιασμός – προσωπική άποψη:

Τα δεδομένα αυτά, παρόλο που είναι ιδιαιτέρως χρήσιμα,  πρέπει να ερμηνευτούν με προσοχή για τους παρακάτω 2 λόγους:

1. Αφορούν δεδομένα μίας χώρας με διαφορετικό πληθυσμό και διαφορετικά συστήματα υγείας.

2.  Όλα τα ποσοστά θνησιμότητας αναφέρονται σε διαγνωσμένα περιστατικά κορονοϊού. Είναι αδύνατο να συμπεριλάβει κανείς στην ανάλυση τα ηπίως συμπωματικά περιστατικά που δεν καταγράφηκαν είτε λόγω αδυναμίας των διαγνωστικών μέσων ή επειδή οι πιθανοί νοσούντες δεν αναζήτησαν ιατρική βοήθεια. Στην περίπτωση αυτή τα ποσοστά θνησιμότητας ενδέχεται να είναι ποιο μικρά.

 Η κύρια αιτία ανησυχίας για τον ιό αυτό είναι ότι δεν υπάρχει εμβόλιο, με αποτέλεσμα ο ιός να μην βρίσκει φραγμό στο πέρασμα του. Δεν υπάρχει δηλαδή η «ανοσία της αγέλης»,  η ανοσία δηλαδή σημαντικού τμήματος του πληθυσμού που εμποδίζει την εξάπλωση του του ιού, όπως για παράδειγμα υπάρχει στην περίπτωση της γρίπης. Για τον λόγο αυτό έχει βρεθεί σε άλλη ανάλυση ότι ένας ασθενής μεταδίδει τη νόσο σε περίπου 2,5 άλλα άτομα. 

Δεν υπάρχει επίσης αντι-ιικό φάρμακο ειδικό για τον κορονοϊό ενώ τα αντιβιοτικά είναι γνωστό ότι δεν έχουν καμία επίδραση σε κανέναν ιό (δίδονται μόνο για τις επιπλοκές και μόνο από ιατρούς)

Το μόνο ευχάριστο είναι ότι μάλλον δεν υπάρχει κίνδυνος για τα παιδιά μας στα οποία η θνησιμότητα είναι σχεδόν μηδενική. 

Τελευταία ενημέρωση: 25/2/2020